Omdat mijn ontwerp min of meer af was, wilde ik de omgevingsvergunning aanvragen. Eindelijk concrete voortgang, het zou gaan beginnen!
Mijn ontwerp wordt uitgetekend door IK-B architecten. Voordat ik de bouwtekeningen doorstuurde naar Nieman Raadgevende Ingenieurs voor de EPC berekening en bouwbesluittoetsing, en tevens de constructeur aan het werk zette, besloot ik nog even de gemeente Den Haag te bellen voor een informele check. Het ontwerp dat ik gemaakt heb moet voldoen aan de regels van het kavelpaspoort, en om te voorkomen dat ik weer terug naar de tekentafel moet terwijl ik al allerlei andere processen in gang heb gezet, leek me deze check nuttig.
Ik maakte me niet al te veel zorgen. Het was meer een telefoontje voor de zekerheid dan dat ik werkelijk vragen had. Ik had immers al een eerder plan aangevraagd en de vergunning verkregen. Ik wist precies wat er werd gevraagd. Dacht ik.
Ik heb een kavel van 270 m2. De regels in het kavelpaspoort stellen dat ik maximaal 40% van het kavel mag bebouwen, dat de woning maximaal 3 meter hoog mag zijn, en dat maximaal 50% van de woning 6 meter hoog mag zijn (de verdieping als het ware). In mijn vorige plannen was mijn begane grond daarom 108 m2 en mijn verdieping 54 m2. Geen probleem, vergunning verleend.
Nu heb ik alleen een veel beperkter budget, en probeer dus aan alle kanten geld te besparen. Bijvoorbeeld door mijn woning kleiner te maken. Aanbouwen kan later dan wel als ik even de tijd heb gehad om te sparen. Ik had dus een begane grond getekend van 76 m2, rekening houdend met een toekomstige uitbouw. Mijn opbouw was 54 m2, net als in mijn oude plannen.
Toen ik dat echter voorlegde aan de gemeente ging die dwarsliggen. De regels stelden volgens hen dat de opbouw maximaal 50% van de begane grond mag zijn. Mijn geplande begane grond was 76 m2, mijn opbouw mocht dus maximaal 38 m2 zijn. Dat ik van plan was om in een later stadium mijn begane grond verder uit te bouwen tot 108 m2 als mijn budget dat toeliet was niet relevant. Wat in de bouwaanvraag stond was de basis en moest ook direct gebouwd worden. Andersom mocht ik het wel doen: een begane grond aanvragen (en bouwen) van 108 m2 zonder opbouw, en dan later er alsnog een verdieping van 54 m2 opbouwen.
Weer terug naar de tekentafel dus! Een nieuw plan waarbij de begane grond 108 m2 is (of er in de buurt komt), zodat ik tenminste een opbouw kan maken van 54 m2. Want inmiddels heb ik al zoveel ontwerpvarianten de revue laten passeren dat ik nu heel goed weet wat ik wil, hoeveel ruimte ik daarvoor nodig heb, en hoe ik dat het beste kan inpassen. En een verdieping kleiner dan 54 m2 wordt al snel te klein voor de plannen die ik voor ogen heb. Grappig genoeg wordt dus zo mijn verdieping maatgevend voor mijn begane grond, opgelegd door de regels in het kavelpaspoort van de gemeente.
Nu komt echter direct het oorspronkelijke probleem weer boven drijven. Groter is ook weer duurder. Meer dan wat ik kan betalen. Dus nog verder vereenvoudigen. Steeds verder terugschroeven. Simpelere vormen, zo min mogelijk knooppunten, eenvoudige detaillering, optimaliseren. Het ontwerp zo opzetten dat ik zoveel mogelijk zelf kan doen. Misschien zelfs al in een deel van het huis trekken om het andere deel verder af te maken (inwendig) op het moment dat ik er geld voor heb.
Het voordeel is dat ik samen ontwerp met mijn vader, Evert Hasselaar van Klimaatbouw. Niet alleen heeft hij een schat van kennis en ervaring die goed aansluit op mijn eigen kennis en ervaring, ook zijn we inmiddels zo op elkaar ingespeeld dat het maken van een nieuw ontwerp in een week gemaakt is, voortbordurend op het vele voorwerk dat we inmiddels in het ontwerpproces hebben zitten.
Mijn vorige blog ging over integraal ontwerpen. De allereerste stap bij integraal ontwerpen is gezamenlijke begripsvorming. Zodat er niet langs elkaar heen gecommuniceerd wordt en iedereen het over hetzelfde heeft. Mijn ervaring met de gemeente toont maar weer eens hoe belangrijk die stap is. Als ik niet net nog eventjes dat telefoontje had gepleegd, maar door was gegaan met de aanvraag, inclusief EPC en constructieve berekeningen etc., was mijn mogelijke schade in tijd en moeite en kosten een heel stuk groter geweest. Reken er maar op dat ik mijn nieuwe plan nog even informeel ga door laten lichten voor ik de volgende processen in werking zet.
Bas Hasselaar is projectmanager bij SBRCURnet.
